Lipiec 1997 roku przeszedł do historii Polski jako czas jednej z największych klęsk żywiołowych XX wieku. Fala powodzi dotknęła tysiące rodzin w Małopolsce, Dolnym Śląsku i Opolszczyźnie, niszcząc domy, infrastrukturę i placówki użyteczności publicznej. W tym kryzysowym momencie natychmiastową pomoc niosła Pomoc Maltańska, w tym Związek Polskich Kawalerów Maltańskich (ZPKM) i Maltańska Służba Medyczna (MSM).
Szybka i skoordynowana pomoc
Dzięki sprawnej organizacji i kontaktom międzynarodowym, w ciągu kilku miesięcy od wybuchu katastrofy ZPKM zorganizował blisko 600 ton darów dla najbardziej poszkodowanych regionów. Pomoc obejmowała zarówno żywność, odzież i środki higieniczne, jak i sprzęt medyczny i materiały dla placówek edukacyjnych i opiekuńczych.
– „Pierwszą ważną próbę przeszliśmy podczas wielkiej powodzi w 1997 roku. Kontakty zagraniczne pozwoliły na błyskawiczne zorganizowanie transportów lekarstw i sprzętu medycznego, które w Polsce trzeba było szybko rozdysponować” – wspomina jeden z członków ZPKM w wywiadzie dla „Życia Zakonnego”.
Międzynarodowy wymiar działań
Wsparcie nadeszło nie tylko z Polski – swoje transporty darów wysyłały związki narodowe Zakonu Maltańskiego z Niemiec, Francji, Irlandii, Hiszpanii, Szwajcarii, Holandii, Belgii i Węgier. Dzięki temu możliwe było nie tylko udzielanie pomocy natychmiastowej, ale też wsparcie odbudowy lokalnej infrastruktury.
Odbudowa infrastruktury medycznej i społecznej
Jednym z najważniejszych działań była odbudowa szpitali i placówek użyteczności publicznej. W Szczyrzycu, w województwie nowosądeckim, zniszczona przez powódź kotłownia szpitala została odbudowana dzięki środkom ZPKM. Uroczyste oddanie kotłowni odbyło się 7 grudnia 1997 roku, a w 1998 roku ZPKM przeznaczył dodatkowe 20 000 zł na wsparcie szpitala.
Również w regionie Lądka-Zdroju oraz parafii św. Józefa w Opolu organizacja wsparła 250 rodzin oraz odbudowę przedszkola i ośrodka opieki społecznej.
Wolontariusze na miejscu zdarzenia
Wolontariusze Maltańskiej Służby Medycznej aktywnie uczestniczyli w akcjach ratowniczych, pomagając ewakuować mieszkańców, zabezpieczać miejsca najbardziej dotknięte powodzią i koordynować transporty darów. Ich praca była nieoceniona w zapewnieniu pomocy humanitarnej tam, gdzie była najbardziej potrzebna.
Solidarność i długofalowy efekt działań
Akcja ZPKM i MSM w 1997 roku pokazała, że pomoc humanitarna może być skuteczna tylko wtedy, gdy jest szybka, zorganizowana i międzynarodowa. Nie chodziło jedynie o rozdawanie darów – Maltańczycy dbali o odbudowę infrastruktury, wsparcie rodzin i placówek edukacyjnych, co miało trwały wpływ na życie społeczności lokalnych.
Dziś, ponad 25 lat później, doświadczenia z 1997 roku stanowią fundament działań Pomocy Maltańskiej w kolejnych sytuacjach kryzysowych w Polsce i za granicą.
