Dnia 2 lutego Kościół obchodzi Dzień Życia Konsekrowanego. To wyjątkowy dzień w roku, bowiem świętują go osoby, które odpowiedziały na Boże wezwanie, oddając życie i talenty na służbę Kościołowi. Tradycyjnie odpowiedź owa wyraża się w ślubach zakonnych składanych wobec wspólnoty Kościoła.

W naszym zakonie śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości w uroczysty sposób składają tylko profesi, czyli członkowie 1 klasy, zwani “kawalerami sprawiedliwości”.

W początkach Szpitala w Jerozolimie, a dalej w czasach Rodos i Malty profesja zakonna była normą wśród szpitalników a to oznacza, że zdecydowaną większość członków zakonu nazwalibyśmy dziś osobami życia konsekrowanego. Z biegiem lat liczba profesów malała a przybywało w strukturach zakonnych członków świeckich, bez ślubów. Dziś mamy trzy klasy zakonne, z czego najmniejszą, lecz bardzo istotną, stanowią profesi.  Wielkim zadaniem i misją zakonu na te czasy, oprócz działalności szpitalnej i humanitarnej, jest podjęcie regularnej modlitwy o nowe i święte powołania do 1 klasy oraz do kapłaństwa. Zarówno Zakon jak i Kościół potrzebuje młodych serc, które z entuzjazmem podejmą drogę służby Bogu i bliźniemu. Nasz zakon ma piękną historię i bogate tradycje, które nie straciły nic na aktualności. Obrona wiary i służba ubogim to wciąż wielkie i ważne zadania, przed którymi stoimy, a których bez Bożego wsparcia, łaski i modlitw osób oddanych całkowicie Zakonowi, nie wypełnimy. Dlatego przy okazji Dnia Życia Konsekrowanego warto być może na nowo odkryć głębię powołania maltańskiego, które każdy z nas odczytał we właściwym czasie, przyłączając się do wielkiej rodziny zakonnej spod znaku białego Krzyża św. Jana Jerozolimskiego. Modlitwa o nowe powołania zakonne i to nie tylko do 1 klasy to zadanie nas wszystkich, którym dobro zakonu i jego przyszłość leży na sercu. Niech nie zabraknie  serc, które odkryją w charyzmacie naszego zakonu własną drogę uświęcenia i służby.