System rządów Suwerennego Zakonu Maltańskiego
Ustrój Suwerennego Zakonu Maltańskiego wykazuje podobieństwo do struktur państwowych, jednak zawiera również elementy szczególne, wynikające z jego charakteru jako świeckiego zakonu religijnego oraz z terminologii, która ukształtowała się na przestrzeni dziewięciu stuleci historii. Na czele Zakonu stoi Wielki Mistrz, który sprawuje władzę zarówno jako suweren, jak i przełożony zakonny. W sprawowaniu rządów wspiera go Rada Suwerenna, której przewodniczy.
Rada Suwerenna wybierana jest na kadencję sześcioletnią i składa się z następujących osób:
– Wielkiego Komandora (przełożonego duchowego członków zakonnych),
– Wielkiego Kanclerza (ministra spraw zagranicznych i spraw wewnętrznych),
– Wielkiego Szpitalnika (ministra ds. pomocy humanitarnej i współpracy międzynarodowej),
– Skarbnika Generalnego (ministra finansów),
oraz dziewięciu innych radców, wybieranych przez Kapitułę Generalną oraz Kapitułę Profesów.
Choć nazwy tych urzędów mają korzenie sięgające dawnych wieków, ich funkcje odpowiadają współczesnym potrzebom XXI wieku. Zakon Maltański, jako wyjątkowa instytucja o charakterze suwerennym i humanitarnym, nieustannie rozwija swoje działania, odpowiadając na nowe wyzwania i potrzeby w zakresie pomocy humanitarnej.
Poprzez swoje przedstawicielstwa dyplomatyczne, rząd Suwerennego Zakonu Maltańskiego dąży do zawierania nowych umów o współpracy z państwami w dziedzinie ochrony zdrowia i pomocy humanitarnej.
System zarządzania Zakonem dzieli się na trzy władze:
– władzę ustawodawczą, którą – w zakresie spraw niekonstytucyjnych – sprawują Wielki Mistrz i Rada Suwerenna, a w zakresie przepisów konstytucyjnych – Kapituła Generalna, będąca najwyższym organem ustawodawczym,
– władzę wykonawczą, która spoczywa w rękach Rady Suwerennej,
oraz władzę sądowniczą, sprawowaną przez Trybunały Zakonu.
