Zakon Św. Jana z Jerozolimy to jedna z najstarszych instytucji zachodniej i chrześcijańskiej cywilizacji. Powstały w Jerozolimie ok. roku 1050, jest on zakonem świeckim, tradycyjnie o charakterze wojskowym, rycerskim, szlacheckim. Ma 12,500 członków; niektórzy z nich to Bracia Profesi którzy składali śluby posłuszeństwa. Inni kawalerowie i damy są członkami świeckimi, oddając się sprawowaniu chrześcijańskich cnot i dobroczynności. Rycerze Maltańscy wyróżniają się swoim zaangażowaniem w doskonaleniu duchowości w Kościele i pracy w służbie ubogim i chorym.
Zakon Maltański pozostaje wierny swym zasadom, podsumowanymi w haśle Tuitio Fidei et Obsequium Pauperum, obrona Wiary i służba ubogim i cierpiącym. Zasady te spełniają się poprzez ochotniczą pracę Dam i Kawalerów w niesieniu pomocy humanitarnej i działalność medyczną i społeczną. Obecnie, Zakon prowadzi działalność w przeszło 120 krajach.
Charakterystyka Zakonu
Suwerenny Zakon Maltański jest suwerennym podmiotem prawa międzynarodowego; posiada własną konstytucję, paszporty, znaczki, organizacje publiczne. 79. Wielki Mistrz, Fra’ Matthew Festing, został wybrany na dożywotniego przywódcę Zakonu w dniu 11 marca 2008. Zakon utrzymuje stosunki dyplomatyczne z 102 państwami – wiele z nich są nie katolickie – jak również z organizacjami europejskimi i międzynarodowymi. Zakon Maltański jest neutralny, bezstronny i apolityczny, co pozwala mu grać rolę mediatora pomiędzy państwami.
Zakon a Republika Maltańska
Zakon niedawno powrócił na Maltę, po podpisaniu umowy z rządem maltańskim, która udziela Zakonowi ekskluzywne używanie Fortu St. Angelo przez okres 99 lat. Sytuowany w mieście Birgu, Fort był własnością Zakonu od roku 1530 do zajęcia wyspy przez Napoleona w 1798. Dziś, po renowacji, w Forcie odbywają się uroczystości historyczne i kulturowe związane z Zakonem Maltańskim.
Treść tej strony jest wiernym tłumaczeniem z oficjalnej strony Zakonu Maltańskiego:
http://www.orderofmalta.org/site/missione.asp?idlingua=5
